Stap 31 : O Pedrouzo - Santiago de Compostela
15 september 2023 - Santiago de Compostela, Spanje
Waar begin je op zo een dag.
Gewoon bij het opstaan om 4:45 uur was klaar wakker dus. Klaar maken en om 5:30 vertrekken. Blijkbaar ben ik niet de enige die aan de laatste 20 km gaat beginnen.
Eerst lopen we nog wat door bossen, ook al zou je de boom niet herkennen je ruikt gewoon de eucalyptus, zo merk je maar weer eens hoe anders je zintuigen werken in het donker. De tred zit er goed in precies of ik een trein moet halen gelukkig na 13 km neem ik tijd voor een tas koffie,in het eerste barretje dat open is, en verdwijnt de gejaagdheid.
We lopen nog even in rustig gebied tot Monte do Gozo, een plaats van waar je vroeger de kathedraal kon zien maar tegenwoordig alleen nog andere gebouwen.
En dan wandel je gewoon de moderne stad binnen. Al gaat de overgang redelijk vlot geen industrie of veel grote banen. Je komt onmiddellijk op een mooie boulevard.
Je blijft doorwandelen tot de oude stad, eerst nog een stempel halen in een kerkje. Daarna naar de kathedraal ik loop wat te zoeken waar ik heen moet en zonder het te beseffen sta ik op het grote plein voor de kathedraal.
Wat voel je dan: ontlading, onwezenlijkheid, onwerkelijkheid hier heb je bijna 800 kilometer voor gestapt.
Ongeloof …
En dan komen de tranen, tranen van …Terug met grote halen en snikken dit is wenen zoals een kind, hoe mooi is dat. Is tijdens het stappen dat kind weer wakker geworden, laat het alstublieft niet terug inslapen, hou het met beide handen vast.
Als de emotie wat gaan liggen is ga ik naar het Office de compostela mijn compostela ophalen.
Nadien nog even binnen gesprongen in de Huiskamer der lage landen, van het Nederlands Compostela genootschap. Een hele leuke babbel gehad met een potje koffie. Is prachtig dat je op zo’n moment je verhaal kwijt kan in je eigen taal, aan iemand die het gevoel kent.
Daarna ga ik mijn rugzak afgeven in een drop off point en ga de Kathedraal binnen voor de mis van 12:00. Juist op tijd binnen want de deuren sluiten om 11:30.
De mis is mooi en nu en dan met een kwinkslag ook al versta ik het niet. En ja hoor ik heb geluk de Botafumeiro wordt gevuld en zwaait door de kathedraal.
Na de dienst zit ik te bellen met Hans als ik Clemence, Bruce, Yoyo en een Hongaars meisje zie wandelen, ik fotografeer hun aankomst laat hen bekomen en we zitten nog zeker een uur op het plein te praten.
Nadien ga ik nog even de kerk binnen om de Apostel Jacobus aan te raken, want nu is je weg echt voltooid.
Nog iets eten en dan naar mijn appartementje voor 2 dagen.
slaapwel xxx
Echt ongelooflijk gedaan , super girl , geniet van je appartementje , dikke kus xxx
Zoveel jaren later komt Saskia aan in Compstella als SUPERSTAR na een lange vermoeiende maar bevrijdende bedevaart tocht. Rust langzaam uit en luister naar de tonen van CONGRATULATIONS !
Met veel dank !
Dat de ontlading groot was, is maar normaal…en dat helemaal in je eentje! 👏👊👍
❤️❤️
We hebben veel van jou geleerd, in deze gehaaste en materiele wereld heb je ons weer doen voelen waar het eigenlijk om gaat. Houdt dat vast Saskia, het siert je enorm!
Bedankt voor de babbel op zaterdag. Het deed deugd om even over alles te kunnen praten en wat herkenning te vinden.
Een vriendin van mij stuurde me deze uitzending op Radio 1 van gisteren en ze moest aan mij denken. Vooral het laatste stuk, over het zwart gat, Camino blues en Pelgrims verdriet. Toch wel herkenbaar!
Hier is de link: https://radio1.be/luister/select/de-ochtend/een-eerbetoon-van-2400-kilometer-bart-de-clerck-schrijft-boek-over-een-bijzondere-pelgrimstocht?utm_medium=Social&utm_source=Facebook#Echobox=1701001212
Alvast nog de groetjes,
Kaat
Was inderdaad zeer mooi en leuk om even niet onbegrepen te zijn. Bedankt voor de mooie link. En laat ons het pelgrimsverdriet maar voelen en nieuwe dromen groeien.