Stap dag 23 Foncebadón - Molinaseca 20 km

Vandaag pas opstaan om 7 uur, “laat je lichaam rusten en klaar worden voor de dag”, regel van de Albergue, tijd om te vertragen vandaag. Toch ben ik wakker om 6 uur, slapen zit er niet meer in. Dus naar het toilet en tandenpoetsen en dan terug naar bed. Dan maar een 50 minuten liggend stretchen.

Opstaan, de tafel is gedekt, wat een huiselijk gevoel. Ik drink een tas warme melk, een tas koffie en ga op pad

Ik stap naar Cruz de Ferro, een plaats waar je een steen achterlaat die je last symboliseert. Normaal wordt de steen van thuis meegenomen maar ik “vond” de mijne op de Meseta. Bij aankomst voel je meteen een pure energie een van loslaten en kracht. De mens in zijn puurheid, alle maskers af. Iedereen op zijn eigen manier maar iedereen intens.

Nadat ik mijn steen gelegd heb zet ik me neer in het gras en laat het nummer van Ingeborg spelen: Laat het maar los …

”Laat het maar los Laat het maar vrij Dat wat gebeurde is voorbij Laat het maar los Laat het maar vrij Dat wat gebeurde is voorbij Morgen zal het anders zijn Morgen is nieuw Jij kan altijd opnieuw beginnen Morgen zal het anders zijn Morgen is nieuw Jij kan altijd Opnieuw beginnen Geef het uit handen Vertrouw op je hart Het heeft jouw voldoende inzicht gebracht Dus laat het maar stromen Stromen naar zee En vind je bestemming Ik reis met je mee …“

Bron: https://muzikum.eu/nl/ingeborg/laat-het-los-songtekst, zeker eens beluisteren❤️

Voor het eerst komen warme tranen over mijn wangen en schokt mijn lichaam. Ik voel alles verdwijnen en in de plaats komt er een oerkracht een positieve energie die ik hoop te blijven meedragen. 
Ik geef nog 3 personen een dikke knuffel, Sharon uit Seattle - Anna uit Duitsland - Clemence uit Frankrijk.

En dan begint de tocht voor vandaag, eerst nog wat stijgen maar dan vooral dalen door prachtige natuur.Omringd door de bergen ben je dan misschien klein maar het grote gevoel overheerst vandaag.

Hier moet ooit eens een albergue geweest zijn. Naast eikenbomen komen we nu ook vaak tamme kastanje bomen tegen.

Ik kom Güdrun uit het Leuvense tegen  en samen dalen we af. Het pad is steil en ligt vol losse stenen dus moeten we vooral voor ons kijken om te genieten van de omgeving moet je stil staan.

In El Acebo de San Miguel stop ik voor ontbijt, spek met eieren 😋. Bij het verlaten van het dorp staat een monument voor een verongelukte Duitse pelgrim (fietser).

En we blijven dalen langs olifantenpaadjes, we gaan vandaag van 1500 meter naar 600 meter.

De vrouw van Seattle, Sharon haalt me in en we lopen samen verder. Het volgend dorp Molinaseca in,  bij het binnenkomen staat een kerk en we springen even binnen. 

We steken de brug over en drinken iets op een terras aan het water. 
Ik weet dat ik hier moet blijven in de rust aan het water. Dus geen Ponferrada vandaag, morgen desnoods een langere dag. Sharon stapt wel verder.

Ik zoek mij een Albergue, ga eten aan het water. 
Even met de voeten in het water en dan rust aan de waterkant☺️☺️.

Wat een volmaakte dag, vele positieve kracht xxx